บทนำ

 

ประวัติตำบลรำแดง

                ตำบลรำแดง เป็นตำบลหนึ่งในจำวน 11 ตำบล ของอำเภอสิงหนคร  จังหวัดสงขลาเป็นตำบลที่ตั้งอยู่ใจกลางของอำเภอซึ่งสามารถติดต่อได้ทุกตำบล  โดยมีทางแยกจากเส้นทางหลวงหมายเลข 408  สงขลา – นครศรีธรรมราช ที่หลักกิโลที่ 143 เป็นพื้นที่ติดกับแหล่งชุมชนโบราณคลองปะโอซึ่งเป็นแหล่งชุมชนเครื่องปั้นดินเผาที่เจริญรุ่งเรืองตอนปลายอาณาจักรสทิงปุระ ในราวพุทธศตวรรษที่ 16 – 18  รำแดงเป็นชุมชนเก่าแก่ โดยเป็นชุมชนชายแดนของเมืองสทิงพระ และอำเภอสทิงพระสืบมาจนถึงปลายสมัยรัชกาล ที่ 6  แห่งกรุงรัตนโกสินทร์  ในปี พ.ศ. 2467  สมเด็จเจ้ายุคลทิฆัมพร  กรมหลวงลพบุรีราเมศร์  สมุหเทศาภิบาล มณฑลนครศรีธรรมราช  และอุปราชมณฑลปักษ์ใต้ ทรงได้รับรายงานและพิจารณาเห็นว่า พื้นที่อำเภอสทิงพระ มีอาณาเขตกว้างไกลการคมนาคมก็ลำบาก  ทุรกันดาร  ยากต่อการตรวจควบคุมจึงให้สำรวจและปักปันเขตแดนเสียใหม่  โดยตัดตำบลตอนเหนือถึงเขตจังหวัดนครศรีธรรมราชไปตั้งเป็นอำเภอระโนด  ส่วนทางตอนใต้ให้ถึงตำบลท่าหิน และตำบลวัดจันทร์  ส่วนตอนล่างที่เหลือตัดให้ขึ้นกับอำเภอกลางเมือง (เปลี่ยนชื่อเป็นอำเภอเมืองสงขลา พ.ศ. 2481)  ตำบลรำแดงจึงอยู่ในท้องที่อำเภอเมืองสงขลา ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2467เป็นต้นมา จนถึง พ.ศ. 2531 กระทรวงมหาดไทยได้ประกาศแบ่งเขตอำเภอเมืองสงขลา โดยแยกพื้นที่ 11 ตำบล ฝั่งหัวเขาแดง  ตั้งเป็นกิ่งอำเภอ สิงหนคร และได้พระราชกฤษฎีกา จัดตั้งเป็นอำเภอสิงหนครในปี พ.ศ. 2534